புக்கில் - புது இல், அமைந்தின்று கொல்லோ - அமையவில்லையோ, உடம்பினுள் - உடம்பின் உள், துச்சில் - வாடகை இல், இருந்த - இருந்த, உயிர்க்கு - உயிர்க்கு ?

வானோரின் உலகம் என்பது என்ன ? அனைத்து மதங்களும் உலக மக்களை வழிநடத்த, இந்த உலகத்திற்கு மேலான உலகம் ஒன்று உள்ளது என்றும் அந்த உலகத்தில் வாழ்பவர்கள் தேவர்கள், உயர்ந்தவர்கள் என்றும், அவர்களுக்கு அழிவே கிடையாது என்றும், மகிழ்வாகவே வாழ்வார்கள் என்றும் - பரப்புரை செய்து, அதற்காகத் தாங்கள் கூறும் கருத்துரைகளைப் பின்பற்றுமாறு சொன்னது.

அவ்வாறு இயங்காதவர்கள் கீழான உலகத்திற்குச் சென்று, வேதனைப் படுவார்கள், துன்புறுத்தப்படுவார்கள் என்றும் அச்சுறுத்தியது. கீழ் உலகத்தை நரகம் என்றும், அங்கு செல்பவர்கள், தங்களின் பாவ, புண்ணிய வினைகளுக்கு ஏற்றவாறு, தொடர்ச்சியான துன்புறுத்தலுக்கு ஆளாவார்கள் அச்சுறுத்தியது. (அச்சமே கீழ்களது ஆசாரம்)

2000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இந்த நிலை பரவலாக இருந்தது. மன்னனின் அல்லது தலைவனின் கட்டளைக்கு இணங்க மதங்கள் உள்வாங்கப்பட்டு மக்களை வழிநடத்தியது. வழி நடக்கத் தூண்டியது. வழிநடக்காதவர்களைக் கொன்று ஒழித்தது. அதுமட்டுமல்ல காலப்போக்கில் மதங்கள் ஒன்றை ஒன்று குறை கூறிக் கொண்டு தாங்களே உயர்ந்தவர்கள் என்றும் அடித்துக் கொண்டது.

இந்தச் சூழலில்தான் வள்ளுவர் மேலுலகும் இல்லை, கீழுலகும் இல்லை, இந்த உலகிலேயே துன்பமும் இன்பமும் உள்ளது, மனிதர்களின் செயற்பாட்டின் வழியிலேயே இந்தச் சூழல் அவர்களுக்கு அமைகிறது, என்பதை உள்வாங்கிப் பதிவு செய்தார்.

நான் பெரியவன், இவை அனைத்தும் என்னுடையது என்கிற இறுமாப்போடு வாழ்கிறவன் துன்பப்படுவான். அந்த நிலையைத் தக்க வைத்துக் கொள்வதற்காகவே தொடர்ந்து இயங்கி அழிந்தும் போவான். அதனை வெறுத்துத் துறந்து மனிதனாக மேலெழுந்து நிறைவாக வாழ்பவன் மகிழ்வாக வாழ்வான். எந்தத் துன்பமும் அவனை அணுகாது என்ற உயரிய கருத்தைத் தம் குறளின் பதிவு செய்தார்.

வானுலக மக்கள்தான் மகிழ்வானவர்கள், அழிவே கிடையாது என்று நீ சொல்கிறாய், செருக்கை அழித்து இந்த உலகில் வாழும் ஒருவன், அவன் இறந்தபிறகு, அந்த வானுல மக்களுக்கு மேலாகச் சென்று மகிழ்வாக வாழ வேண்டும் என்று இல்லை. இந்த உலகத்தில் வாழும் பொழுதே நிறைவாகவும், மகிழ்வாகவும், அழிவில்லாமலும் வாழலாம் என்று வழிகாட்டுகிறார்.

செருக்கு அறுப்பது என்பது ஒருவருடைய உள்ளம் சார்ந்தது. தன் உள்ளத்தை ஒருநிலைப்படுத்தி, தன் நெஞ்சறிய செருக்கை அழிப்பது என்பது நுட்பமானது. அந்த நினைவே ஒருவரை மகிழ்வானவராக மாற்றும். நீங்கா இன்பம் உடையவராக்கும்.

அதிகாரம் 58, கண்ணோட்டம் - குறள் எண் 572

கண்ணோட்டத்து உள்ளது உலகியல் அஃதிலார்
உண்மை நிலைக்குப் பொறை.

கண்ணோட்டம் என்றால் இரக்கம், கழிவிரக்கம், பச்சாதாபம், தொடர்புடையோரிடம் இரக்கம் காட்டுதல் என்றுதான், அனைத்து உரையாசிரியர்களும் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். திருக்குறள் பொருளதிகாரத்தின், அரசியல் பகுதியில் இந்தத் தலைப்பில் 10 குறள்கள் வரிசைப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. இரக்கம் காட்டுதல் என்பது இந்த இடத்தில் சரியாக இருக்குமா ? இதே கருத்தைத்தான் எனது மாணவர் திரு அய்யாசாமியும் குறிப்பிட்டிருந்ததார். இரக்கப்படுவது நல்லதுதான். ஆனால் இரக்கப்பட்டே நாம் அழிந்து போகலாமா ?

கண்ணோட்டம் என்பது கண்வழியே தெரிகிற உலகத்து நிகழ்வுகள், அதாவது.... கோபம், வெறுப்பு, அன்பு, பாசம், மகிழ்ச்சி என்று அனைத்து வகையான உலகியல் இயங்குதல்களின் வெளிப்பாடாக இதைக் குறிப்பிடலாம். முகம் என்பது அகத்துள்ளதைக் காட்டுவது. அந்த முகத்தில் உள்ள கண் இதனை வெளிப்படுத்துவதற்கான முதன்மைக் கருவியாக அமைந்துள்ளது. இந்தக் கருத்துதான் கண்ணோட்டம் என்பதற்கான விளக்கமாக இருக்கும் என்று என்னுள் தோன்றியது.

10 குறள்களுக்குள் வள்ளுவர் இதனைக் குறிப்பிட்டிருக்கிறாரா....என்று தேடிய பொழுது, கண்ணோட்டத்து உள்ளது உலகியல் (குறள் எண் 572) என்ற வரிகள் இதனைக் காட்டுவதாக எனக்குத் தோன்றியது. உலகியல் = உலகு + இயல், அதாவது உலகத்தில் உள்ள அனைத்து இயங்கியலையும், அதாவது இயங்குதல்களையும், கண் வழியாக வெளிப்படுத்துகிற இந்த நிகழ்வைத், திருவள்ளுவர் - "கண்ணோட்டம்" என்ற ஒற்றைச் சொல்லில் அடக்கியுள்ளார் என்று கருதினேன்.

கண்ணோடு இயைந்து கண்ணோடாதவர் என்ற வரிகள் (குறள் எண் 576), கண்ணோட்டத்திற்குக் கண் கருவியாக அமைந்துள்ளது என்பதைக் காட்டுகிறது. கண்ணோட்டம் என்ற சொல்லையே குறிப்பிடாமல், "கண்ணோடுகிற" - நயத்தக்க நாகரிகத்தைக் குறள் எண் 580 இல் நுட்பமாகக் காட்டுகிறார். நஞ்சு பெயக்கண்டது தெரிந்தும், முகத்தின் கண்வழியாக எந்தவகையான எதிர்வினையையும் காட்டாமல், மகிழ்வோடு அதனை உண்டு அமைவர் என்பது இந்த உலகமே வியக்கத்தக்க, நயத்தக்க நாகரிகம் அல்லவா ? கட்டடங்கள், நாணயங்கள், பயன்பாட்டுப் பொருள்கள் என்பதன் வழியாக மட்டுமே நாகரிகத்துக்கு விளக்கம் தருகிற இந்த உலகத்திற்கு பண்பாட்டு வழியிலான நயத்தக்க நாகரிகத்தை அறிமுகப்படுத்தியவர் திருவள்ளுவர் மட்டும் தான்.

கண்ணோட்டத்திற்கான இந்தப் புரிதலோடு 10 குறள்களையும் நுணுகிப் பார்த்தால் மானுட வாழ்வியலின் அடித்தளத்திற்கான மிகப் பெரிய பாதை தெரியும். அனைத்திலும் வெற்றி பெறுவதற்கான மிகப் பெரிய நுணுக்கம் இது.

உலகத்தில் உள்ள அனைத்து வகையான இயங்கியலும், கண்ணோட்டம் என்கிற கண்வழியாக வெளிப்படுத்துகிற வெளிப்படுத்துதலின் வழி அறியப்படும். அவ்வாறு வெளிப்படுத்தாதவர்கள் உண்மை தன்மைக்கு எதிராக அல்லது சுமையாகக் கருதப்படுவார்கள்.

இயல்பாகக் கண்வழியாகவே அனைத்து வகையான இயங்கியலும் வெளிப்படுத்தப்படும். ஆனால் அதனை அடக்கி, சூழலுக்கு ஏற்றவாறு ஆளத்தெரிகிறவர்கள் வெற்றி பெற்றவர்கள் ஆகிறார்கள். அவர்கள் உலகில் உள்ள அனைத்தையும் அடையக்கூடிய ஆற்றலைப் பெறுவார்கள். கண்ணோட்டம் என்பது கண்ணுக்கு அணிகலன் தான். அணியும் பொழுது அழகாகத் தோன்றும், அணியாத பொழுது புண் போலத் தோன்றும். ஆனால் அந்த அணிகலனை கருமம் சிதையாது (குறள் எண் 578) அணியத் தெரிந்தவருக்கு இந்த உலகமே உரிமை உடையதாக அமையும். அணியக்கூடிய கலனை எப்பொழுது வேண்டுமானாலும் அணியலாம், வேண்டாம் என்றால் எடுத்தும் விடலாம்.

ஒறுத்து ஆற்றும் பண்பினரோடும் (குறள் எண் 579) கண்ணோட்டத்தை அடக்கி ஆண்டு, பொறுத்து ஆற்றுவது என்பது உயரிய பண்பாக அமைந்துள்ளது அல்லவா ? இத்தகைய உயர்ந்த பண்பு தமிழர் வாழ்வியலோடு இணைந்து இருந்தது. உலகத்தில் எங்குமே காணப்படாத உயர்ந்த பண்பாடு இது.

கண்ணோட்டத்தை அடக்கி ஆளுவது என்பது நடிப்பு அல்ல, அது ஒர் உயரிய பண்பு. உண்மையை உணர்ந்து, சரியான சூழலை உணர்ந்து சரியாகக் கண்ணோடுகிறவர்கள் எங்கும் எதிலும் வெற்றி பெறுவார்கள். இதனையே இந்த அதிகாரம் நுட்பமாகக் குறிப்பிடுகிறது.