இளமைப் பருவத்தினது நிலையாமையை உணர்த்துவது. இங்கே இளமை என்றது யெளவனம். அது பதினாறு பிராயத்துக்கு மேல் முப்பத்திரண்டு பிராயத்துக்குள் சிற்றின்ப விடயங்களில் மயங்குகின்ற காளைப்பருவம். புல்லறிவுடையார் பெரும்பான்மையும் முறையே பற்றுச் செய்வது சிற்றின்பத்திற்கு ஏதுவாகிய செல்வத்தினிடத்தும், அதனை அனுபவித்தற்கு உரிய இளமையினிடத்தும், அப்பருவத்திற்கு இடமாகிய உடம்பினிடத்துமே யாதலால், அம்முறையே, இந்த இளமை நிலையாமை - செல்வநிலையாமையின் பின் வைக்கப்பட்டது. திருவள்ளுவனாரும் நிலையாமை யென்னும் அதிகாரத்துள் இம்முறை தோன்றக் கூறியவாறும் காண்க.