ஒரு ஊர்ல ஒரு பெரியவர் இருந்தார். அவருக்கு ஏகப்பட்ட நிலபுலன்கள் இருந்தன. அவருக்கு மூன்று பிள்ளைகள் இருந்தனர். மூவரும் ஆண்மக்கள். மூன்று பேருக்கும் திருமணம் ஆகிவிட்டது. பெரியவரின் மனைவி ஏற்கெனவே இறந்துவிட்டாள்.

பெரியவர் தன் மூன்று மகன்களையும் அழைத்து, மூவருக்கும் தன் சொத்துக்களை சமமாகப் பங்கிட்டுக் கொடுத்தார். அதன் பிறகு தன் மூன்று மகன்களில் மூத்தவனைத் தனியே அழைத்து நான் நாளை முதல் காசிக்கு யாத்திரை செல்லப் போகிறேன். உனக்காக, நம் தோட்டத்துப் புங்கமரத்தின் அடியில் ஒரு பொருளை வைத்திருக்கிறேன் அதை எடுத்துக் கொள் என்று கூறினார்.

சிறிது நேரம் கழித்து நடுவுள்ள மகனைத் தனியே அழைத்து நாளை முதல் நான் காசிக்குச் செல்கிறேன். உனக்காக ஒரு பொருளை நம் தோட்டத்துப் புங்க மரத்தடியில் வைத்துள்ளேன் எடுத்துக் கொள் என்று கூறினார்.

அதன் பிறகு கடைக்குட்டி மகனைத் தனியே ஒரு இடத்துக்குக் கூட்டிச் கொண்டு போய், யப்பா நான் நாளை முதல் காசிக்குச் செல்லப்போகிறேன். உனக்காக ஒரு பொருளை நம் தோட்டத்துப் புளியமரத்தடியில் வைத்துள்ளேன் எடுத்துக் கொள் என்று கூறினார்.

மறுநாள் பெரியவர் திட்டமிட்டபடி அனைவரிடமும் விடைபெற்றுக் கொண்டு காசியை நோக்கிப் பயணமானார்.

தந்தையார் சென்ற பிறகு மூத்த மகன் மறுநாள் புங்க மரத்தைச் சுற்றித்தோண்டிப் பார்த்தான். ஒரு செப்புப் பானை நிறைய நெல் இருந்தது. அதை எடுத்துக் கொண்டு வீட்டுக்கு வந்தான். நெல்லோடு உள்ள செப்புப் பானையை மனைவியிடம் கொடுத்தான். அவள் அதை அப்படியே அடுப்பில் ஏற்றி, அதில் நீர் ஊற்றி அடுப்பைப் பற்றவைத்து நெல்லை அவித்துக் காயப்போட்டு குத்தி அரிசியாக்கிச் சமைத்து விட்டாள்.

அடுத்தநாள் நடுவுள்ள மகன் தோட்டத்தில் உள்ள பூவரச மரத்தைச் சுற்றித் தோண்டினான். அங்கும் ஒரு செப்புப பானை நிறைய நெல் இருந்தது. நடுவுள்ள மகன் பெரிய செலவாளி. தன் தந்தை ஏதோ புதையல் வைத்துவிட்டுச் சென்றிருப்பார் என்று நினைத்த நடுவுள்ள மகன், செப்புப் பானையில் இருந்த நெல்லைப் பார்த்து ஏமாந்து விட்டான். இதை வைத்து என்ன செய்ய ? என்று யோசித்தவன் செப்புப் பானையையும், அதிலிருந்த நெல்லையும் விற்றுச் செலவு செய்து விட்டான்.

கடைக்குட்டி மகன் மூன்றாவது நாள் புளிய மரத்தைச் சுற்றித் தோண்டினான். அங்கும் ஒரு செப்புப் பானை நிறைய நெல் இருந்தது. அதைப் பார்த்ததும் கடைக்குட்டி மகன் இது ஏதாவது விசேசமான நெல்லாக இருக்கும். அதனால்தான் நம் தந்தை இந்த நெல்லை இங்கு புதைத்து வைத்திருக்கிறார் என்று நினைத்து, அந்த நெல்லை வீட்டிற்கு எடுத்து வந்து நிழலான இடத்தில் உலர்த்தி அதை விதை முதல் என்று எடுத்து ஒரு குலுக்கைக்குள் போட்டு வைத்தான்.

மழை பெய்ததும் அந்த நெல்லை ஒரு இடத்தில் பாவி நாற்றாக்கி, பிறகு அந்த நாற்றைப் பிடுங்கித் தன் வயலில் நட்டான். அது ஒரு அபூர்வ ரகமான வித்தாக இருந்ததால் அந்த இடத்தில் ஏராளமான ஏராளமான நெல் கிடைத்தது. கடைக்குட்டி மகனுக்கு விளைந்த நெல்லில் இருந்து விதை முதலை எடுத்து மீண்டும் நிறைய இடத்தில் அந்த நெல்லைப் பயிர் செய்தான். அவன் அந்தப் புதுரக நெல்லைப் பயிரிட்ட இடத்தில் எல்லாம் ஏக போகமாக நெல் விளைந்தது. எனவே, அவன் ஒரு சில ஆண்டுகளிலேயே பெரும் பணக்காரனாகி விட்டான்.

சில ஆண்டுகள் கழித்து காசிக்குச் சென்று பெரியவர் திரும்பி வந்தார். மூதத மகன் தனக்குக் கொடுத்த நிலத்தில் பெரும்பகுதியை விற்றிருந்தான். நடுவுள்ள மகன் தன் வீடு சொத்து சுகம் எல்லாவற்றையும் விற்றுவிட்டு பரம ஏழையாக இருந்தான். கடைக்குட்டி மகன் மட்டும் மிகுந்த செல்வச் செழிப்போடு வாழ்ந்து கொண்டிருந்தான்.

தந்தையார் தன் கடைக்குட்டி மகனிடம் சென்று உனக்கு ஏதப்பா இத்தனை சொத்து சுகமும் ? என்று கேட்டார். அதற்கு கடைக்குட்டி மகன் எல்லாம் நீங்கள் தந்ததுதான். நீங்கள் புளிய மரத்தடியில் புதைத்து வைத்திருந்த விதை நெல்லை மூலதனமாகக் கொண்டு பயிர் செய்ததால்தன் எனக்கு இத்தனை செல்வங்களும் வந்தன என்று கூறினான். தான் காசிக்குப் போகும் முன் கூறிய வார்த்தையின் உள் அர்த்தத்தை தன் கடைக்குட்டி மகன் மட்டும்தான் சரியாகப் புரிந்துகொண்டு செயல் பட்டிருக்கிறான். மற்ற மகன்கள் இருவரும் தான் கூறியதின் உட்பொருளைப் புரிந்து கொள்ளவில்லை. என்று உணர்ந்து கொண்ட தந்தை தன் கடைக்குட்டி மகனை மனதாரப் பாராட்டினார்.

- கழனியூரான் -

நன்றி : பயணம் - சன 2005