குமாஸ்தாக்களை உருவாக்கிய மெக்காலே கல்வியைச் சுதந்திரம் அடைந்தபிறகு மேல்நிலைக்கல்வி எனப் பெயர் மாற்றம் தான் செய்திருக்கிறோமே தவிர, உண்மையிலேயே அது நம்மை மேல்நிலைக்குக் கொண்டு செல்கிற கல்வி அல்ல. தொடக்கக் கல்வியை தாய்மொழியில்தான் கற்கவேண்டும் என்று காந்தி வலியுறுத்தினார். தொடக்கப்பள்ளியில் படிக்கும்பொழுதே மாணவர்கள் களிமண்ணால் பொம்மை செய்வது. பாத்திகளில் கீரைகளைப் பயிர் செய்வது. பள்ளித்தோட்டத்தில் காய்கறிகளை உற்பத்தி செய்வது. தக்கிளியில் நூற்பது ஆகியவற்றைச் செய்து விரல்களைப் பழக்கவேண்டும் என்றார். காந்தியின் அறிவுரையை நாம் பின்பற்றவில்லை. பின்பற்றியிருந்தால் மம்மி-டாடி கலாச்சாரம் குழந்தைகள் மத்தியில் பரவியிருக்குமா ? கைத்தொழில் ஒன்றுமே தெரியாமல் ஏட்டுப் படிப்புள்ளவனாக மட்டுமே மேல்நிலைக்கல்வி முடித்த 17 வயது மாணவன் உருவாகி இருப்பானா ? 1947 இல் சுதந்திரம் பெற்ற பிறகு 1953 இல் ஒரு நல்ல முயற்சி செய்யப்பட்டது. தமிழக முதலமைச்சராக இருந்த மூதறிஞர் இராசாசி படிக்கிற காலத்திலேயே ஒருநேரம் படிப்பு, ஒருநேரம் உழைப்பு என்கிற ஒரு பாடத்திட்டத்தை அமல் படுத்தினார். அப்பொழுது தமிழநாடு சட்டப்பேரவையில் நானும் எம்.எல்.ஏ வாக இருந்தேன். காங்கிரசு எம்,எல்,ஏக்களான நாங்கள் அனைவருமாகச் சேர்ந்து ராசாசியிடம் சென்று ஒருநேரம் படிப்பு ஒருநேரம் கைத்தொழில் என்ற பாடத்திட்டத்தைத் தொடக்கப்பள்ளியில் படிக்கும் சிறு குழந்தைகளுக்குத் தருவதற்குப் பதிலாக, இதைப் புரிந்து கொள்ளும் வயதுள்ள உயர்நிலைப்பள்ளி மாணவர்களுக்குத் தந்தால் நல்ல பலன் கிடைக்குமே என்றோம். ஆனால் அவர்கள் இப்பாடத்திட்டத்தை தொடக்கப்பள்ளியில் இருந்துதான் அமல் படுத்தவேண்டும் என்பதில் பிடிவாதமாக இருந்தார். டாக்டர் மகன் டாக்டர், நாவிதன் மகன் நாவிதன் என ஆக்கும் குலக்கல்வித் திட்டம் என்று எதிர்க்கட்சியினர் பிரச்சாரம் செய்தனர். இவ்விளக்கத்தைக் கேட்ட பொதுமக்கள் இக்கல்வித் திட்டத்தை ஆதரிக்கவில்லை. எதிர்ப்பு ஏற்பட்டது. இதன் காரணமாக 1954 இல் மாண்புமிகு முதலமைச்சர் இராசாசி பதவியைவிட்டு விலகவேண்டியதாயிற்று.